» » “Beş-altı gün yas paltarı geyərlər...” -

“Beş-altı gün yas paltarı geyərlər...” - Zəlimxan Yaqub

Bölmə: KİTAB ALƏMİ, BLOK XƏBƏR
“Beş-altı gün yas paltarı geyərlər...” -

Xəbər verdiyimiz kimi, bu gün Azərbaycan xalqına, Azərbaycan mədəniyyətinə ağır itki üz verib. Xalq şairi Zəlimxan Yaqub uzun sürən ağır xəstəlikdən sonra 66 yaşında dünyasını dəyişib.

Hər iki böyrəyi olmayan ictimai xadim son vaxtlar Almaniyada müalicə alırdı, o, dializ qəbul etməklə yaşayırdı.

“Xalqinfo” bu məqamda unudulmaz şairin yaradıcılığndan bir neçə şeirini oxuculara təqdim edir:

ÖLMƏZLİK

Bəni öldürsələr də, bən yaşarım,
Tərk edib xəlqi, xaliqə qoşarım.
H.Cavid

Allahından üz döndərən
biri deyil, beşi deyil,
Həqiqəti heç eləyib
haqdan dönən kişi deyil.
Axıradək mərd yaşamaq
hər adamın işi deyil,
Sən yaşadın, sən yaşatdın
qeyrəti, Cavid Əfəndi!
Sənin ruhun Türkün ruhu,
sənin dilin Vətən dili,
Bağban kimi bəsləmisən
ağac olub bitən dili.
Kim olursa öz xalqının
görən gözü, ötən dili,
O qaldırır zirvələrə
milləti, Cavid Əfəndi!
Gözün gördü, başın çəkdi,
hər qəsdi də, qərəzi də,
Sibiri də, sürgünü də,
ağrını da, mərəzi də.
Ölçmək olmur müddətini,
çəkmək olmur tərəzidə,
Kəskin olub düşmənlərin
nifrəti, Cavid Əfəndi!
Millət qalxır millət kimi
mərd insanın hesabına,
Şahidliyin, şəhidliyin,
təmiz qanın hesabına.
Sən qazandın məhəbbəti
pak vicdanın hesabına,
Kim qazanır asanlıqla
hörməti, Cavid Əfəndi!
Xaliq dedin peyğəmbərə,
“Quran”a bağlandı ruhun,
Gündoğana, günbatana,
Turana bağlandı ruhun.
Müşkünaza, Ərtoğrula,
Turana bağlandı ruhun,
Onlar idi bu həyatın
ləzzəti, Cavid Əfəndi!
Hansı yana gedirsən get,
yol haqqadı, yol Allaha,
Xalqın dostu yerindədi,
“xalq düşməni” yoxdu daha.
Çətin gündə, dar ayaqda,
zülmət oldu bir əjdaha,
Özün boğdun işığında
zülməti, Cavid Əfəndi!
Ruhumuzun şirinliyi,
dilimizin qəndi dedik,
Cavid keçdi şair kimi
hər bərəni, bəndi dedik.
Oldun bizim əfəndimiz,
biz sənə əfəndi dedik,
Zaman-zaman başımızın
şöhrəti, Cavid Əfəndi!

Arzu

Dəlib-deşir ürəyi dərd ürəkdə qalanda,
Dərdləşmək gözəl işdi, dərdini duyan ola.
Ürəyindən keçəni gözlərindən oxuyan,
Sənə ömrünü verib, vaxtını qıyan ola.

Qayğılar sığal çəkə könül adlı sazına,
Naz satasan dünyaya, dünya dura nazına.
İnsan qibləyə dönə durasan namazına,
Sirrinə yaxşı sirdaş, qəlbinə həyan ola.

Səslər içində səsin, adlar içində adın,
Əzizinə dönəsən həm doğmanın, həm yadın.
İçində boğulmaya arzun, eşqin, muradın,
Hökmünü, qüdrətini ellərə yayan ola.

Yalan – zülmət, qaranlıq, doğru – səhər, doğru – dan,
Danışasan doyunca həqiqətdən, doğrudan.
Nə ruhunu sarsıdan, nə başını ağrıdan,
Nə dediyin söz üstə dərini soyan ola!

Ömür-gün varaqlana qədim bir kitab kimi,
Sevinci sevinc kimi, əzabı əzab kimi.
Duyğular, düşüncələr çözələnə sap kimi,
Fikir fikrə, səs səsə, söz sözə uyan ola!

Hökmü sənə yar ola dəqiqənin, saatın,
Nuruna çevriləsən, bu nurlu Kainatın.
O qədər şirinləşə ömrün, günün, həyatın,
Nə sən doymaq biləsən, nə səndən doyan ola!



Qəbirdən gələn səs

Qəbirdən gələn səs
Dünyada ən rahat yer
qəbir evidir ancaq.
Vardı bir can borcumuz,
borcu verdik qayıtdıq.
Başımıza qaxmasın
xərcimizi çəkənlər,
Canımız bahasına
xərci verdik qayıtdıq.
Endik torpağın üstən,
düşdük torpaq altına.
Qalanı təslim etdik,
bürcü verdik qayıtdıq.



Nə dil bilsin, nə dodaq

Eldən gizli sözüm yox,
Özgəsində gözüm yox,
Sənsiz canda dözüm yox,
Diş də bilsin, dodaq da.

Durub dayanmaq nədir?
Sevgini danmaq nədir?
Qoy görsün yanmaq nədir
Nur da bilsin, çıraq da.

Arıtək açışanda
Dadmışam balı şanda.
Qoy yanaq alışanda
Köz də bilsin, ocaq da.

Gülən üzüm ol mənim,
Görən gözüm ol mənim,
Doğrum. düzüm ol mənim,
Haqq da bilsin. nahaq da.


Şairəm, siz məni qınamazsınız

Ey məni duyanlar, məni sevənlər,
Ömrüm bağçasında bahar-yazsınız.
Telləri gümüşdən, üzü sədəfdən,
Siz mənim qəlbimdə dinən sazsınız.

Şeytanın zəhməti hədərdi-hədər,
Dost olan ürəkdən gen düşər kədər,
Sayınız olsa da, ulduzlar qədər,
Mənimçün azsınız, yenə azsınız.

İsti yuvamsınız - uçan quş olsam,
Dərmanım sizsiniz - dərdə tuş olsam.
Arada kimisə unutmuş olsam,
Şairəm, siz məni qınamazsınız.



Hamı bu şəhərə dipdiri gəlir

Şəhər dünyasıdı…
gündə meydana
ağıllısı çıxır,
dəlisi çıxır.
Hərənin bir cürə
nəfəs kəsəni,
Hərənin bir cürə
zəlisi çıxır.
Hamı bu şəhərə
dipdiri gəlir,
Hamının şəhərdən
ölüsü çıxır.



Şərh Yaz

Ad:*
Şərh:
Yağlı Əyilmiş Xətt altdan Xətt öndə | Sol tərəflə yığ Mərkəzdə Sağ tərfdə yığ | smayl qoşmaq Bağlantı qoşmaqBağlantı ilə qorunan Rəng seçimi | Gizli mətn Məqalə qoş seçilən mətni kril əlifbasına çevir Spoyler